نمایش باله ریموندا
- توسط ماریه سامی
- 8 تیر 1400
نمایش باله ریموندا در ۳ پرده و ۴ صحنه اجرا می گردد. این باله داستان دختری به نام ریموندا را روایت می کند که در انتظار ازدواج با نامزد خود، یعتی شوالیه جین د برینه است. سناریوی این نمایش توسط لیدیا پاشکووا و ماریوس پتیپا نوشته شده و طراح رقص آن نیز ماریوس پتیپا بوده است. باله ریموندا برای اولین بار در روز ۱۸ ژانویه ۱۸۹۸ در تئاتر مارینسکی در سن پترزبورگ اجرا شد. پس از آن نیز با کورئوگرافی های جدید در رپرتوار تئاترهای مختلف دنیا جای گرفت.
خلاصه داستان این باله از این قرار است: ریموندا می بایست با جین د برینه وصلت کند، اما شوالیه ای عرب به نام عبدالرحمان، زمانی که بیرنه در حال پیکار در جنگ های صلیبی است، تمام توجهش معطوف به ریمونداست. در آخرین لحطه بیرنه باز گشته، با رقیبش مبارزه می کند و صحنه را برای برگزاری مراسم عروسی آماده می کند. مراسمی که با یک رقص باشکوه مجارستانی آغاز می گردد.
نمایشنامه باله ریموندا
پرده اول
ریموندا که اکنون نامزد جین د بیرنه است، تولد خود را جشن می گیرد. نامزد او، که روز بعد می رسد، پیش از ورود خود هدایایی می فرستد که در آن میان تصویر سوزن دوزی شده خود او به چشم می خورد. با این حال ابتدا شوالیه عرب، عبدالرحمان وارد شده و به ریموندا ادای احترام می کند. در صحنه بعد ریموندا خواب می بیند که جین از تصویر خود بیرون آمده و با او می رقصد. در حالی که در بیداری عبدالرحمان آنجاست تا تقاضای عاشقانه خود را بار دیگر مطرح کند.
پرده دوم
جشن ها ادامه می یابند و ریموندا چشم انتظار نامزدش است. عبدالرحمان او را به رقص دعوت کرده و سعی می کند با کمک همراهانش او را بدزدد. در این زمان جین د برینه همراه با برادرش که پادشاه مجارستان است وارد می شود. دوئلی میان این دو شکل گرفته و شوالیه عرب بر خاک می افتد.
پرده سوم
مراسمی برای جشن عروسی ریموندا و جین د برینه در قصر برگزار میگردد. پادشاه مجارستان نیز به تازه عروس و تازه داماد تبریک میگوید. به افتخار حضور پادشاه، تمام حاضران لباس مجاری پوشیده و به سبکهای مختلف مجارستانی میرقصند.
ارزش هنری
بعضی صحنهها و ملودیهای موسیقی این باله در حقیقت ادای احترامی به چایکوفسکی محسوب میشوند. در تنظیم موسیقی باله ریموندا، الکساندر گلازونوف به طور خاص نگاهی به قسمتهایی از بالههای دریاچه قو و زیبای خفته دارد.
داستان این باله و رقص های آن بهانه ای امکان ساخت قطعات رقص متنوع، برای نشان دادن توانایی و استعدادهای رقصنده های تک است. این موضوع دلیل موفقیت باله ریموندا را در اواخر این قرن به خوبی مشخص می کند. موسیقی این اثر فاقد نیروی ذاتی موسیقی چایکوفسکی است. ولیکن همانند آن، دارای قسمت های شاد و همین طور شخصی سازی شده، مانند ورود ریموندا و والتز پرده اول، رقص عربی در پرده دوم و تکنیک همنوازی فوقالعاده ایست که در انتهای نمایش به اوج خود می رسد. در طول اجرای این باله به راحتی می توان مهارت و توانایی بالرینهای بزرگ در اجرای رقصهای چالش برانگیز را ارزیابی نمود.
تاریخچه باله ریموندا
اولین اجرای باله ریموندا به روز 18 ژانویه 1898 در تئاتر مارینسکی در سن پترزبورگ بر می گردد. پس از انقلاب اکتبر این باله به دفعات در تئاتر کیروف در لنینگراد و همچنین در تئاتر بولشوی روی صحنه رفت. ماریا پیلستسکایا با اجرای 13 اکتبر 1945 به طراحی ل. لاوروفسکی، اولین موفقیتش را در یک نقش اصلی کسب کرد. این باله به طور مستمر در اتحاد جماهیر شوروی بازطراحی شده و امروزه نیر همچنان در رپرتوار بسیاری از کمپانی ها قرار دارد.
اولین اجرای باله ریموندا در غرب به کارگردانی ن. زورف و اجرای باله ملی لیتوانی در سال 1935 در لندن بود. اولین کارگردانان آمریکایی این باله دانیولا و بلنچین بودند که نسخهی کوتاه شدهی باله ریموندا را برای Ballet Russe de Monte Carlo در 1946 روی صحنه بردند. در ایتالیا باله ریموندا برای اولین بار در 10 جولای 1964 در تئاتر نووو اسپولتو در تور باله رویال و با طراحی رقص پتیپا و اصلاحات رودولف نوریف اجرا شد. این اثر تنها در اسپولتو و فستیوال بعلبک اجرا شد. پس از آن تنها پرده سوم در رپرتوار باقی ماند.
در آکادمی باله رویال لندن، نقش های اصلی توسط نوریف و دوریین ولز، که جایگزین مارگوت فاتین بود، در 28 ژوئن اجرا شد. نوریف و فانتین دوباره در اجرای پرده سوم باله ریموندا در 28 ژوئن 1968 با یکدیگر نقش آفرینی کردند. در می 1976 نسخهای از این باله در تئاتر سن کارلو در شهر ناپل ایتالیا با طراحی لوریس گای و کارگردانی بپه منگاتی روی صحنه رفت. رقصندگان اصلی این باله کارلا فراچی، برتون تایلور و بروس مارکس بودند.
بعدها نسخه های کامل این باله توسط نوریف برای باله استرالیا (در 1965)، اپرا-باله زوریخ (در 1972)، کمپانی باله آمریکا (در 1975) و توسط گسووفسکی (دو پرده اول) و بریزیوف (پرده سوم) برای اپرای برلین (در 1975) روی صحنه رفت.
بلنچین یک پا د دیکس (در 1955) با موسیقی Grand Pas Hongrois و Raymonda Variations (در 1961) و Cortège Hongrois (در 1973) را با موسیقی این باله طراحی نمود.
برگرفته از کتاب The Ballets of Glazunov
ترجمه و تلخیص از گروه روبان
طراح گرافیکی: www.cierashaver.com